حمایت از پرداخت بخشی از هزینه درمان بیماران به‌عنوان یکی از اصول اساسی عدالت اجتماعی، نقش مهمی در ارتقای کیفیت زندگی و سلامت عمومی جامعه ایفا می‌کند.
این اقدام به‌ویژه برای اقشار آسیب‌پذیر و کم‌درآمد که توانایی مالی برای تأمین هزینه‌های سنگین درمانی را ندارند، حیاتی است. برنامه‌های حمایتی، مانند بیمه‌های درمانی، یارانه‌های دولتی یا کمک‌های خیریه، می‌توانند فشار مالی ناشی از بیماری را کاهش دهند و دسترسی برابر به خدمات بهداشتی را برای همه افراد جامعه تضمین کنند.
علاوه بر این، چنین رویکردی نه تنها از بار اقتصادی بر خانواده‌ها می‌کاهد، بلکه موجب پیشگیری از مشکلات ثانویه نظیر ترک درمان، بدهی‌های سنگین یا افت کیفیت زندگی نیز می‌شود. گسترش این حمایت‌ها، نیازمند همکاری دولت، بخش خصوصی و سازمان‌های مردم‌نهاد است تا با تأمین منابع مالی پایدار، پوشش‌دهی خدمات درمانی افزایش یافته و عدالت در دسترسی به خدمات سلامت محقق شود.
